Door de modder in het sprookjesachtige Sapa
Door: Dianne
Blijf op de hoogte en volg Dianne
18 Augustus 2010 | Vietnam, Sa Pá
Hallo allemaal!
Deze keer gelukkig iets meer tijd om een blog te schrijven;) wat gaat de tijd toch snel, nog maar 5 dagen en we moeten het prachtige vietnam alweer verlaten. gelukkig hebben we dan nog 3 dagen in Bangkok, waar we ons lekker kunnen uitleven met souvenirs kopen aangezien het toch onze laatste stop is:D Ik heb zo'n idee dat er wel een paar extra weekendtassen mee naar huis komen met souvenirs en kleding;):D:D
afgelopen vrijdag gingen we dus met de slaapbus naar Hanoi. Eerst werden we al een half uur te laat opgehaald en toen ze na 5 minuten in de bus onze tickets kwamen controleren bleek dat we bij de verkeerde maatschappij in de bus zaten. Dus wij moesten snel de bus uit en met onze backpack en tas achterop een scooter weer terug naar het hotel. gelukkig was onze eigen bus nog niet weg en kwamen we gewoon de volgende morgen in Hanoi aan. Vergeleken met Ho Chi Minh City kunnen we hier gewoon "relaxed" oversteken. 's ochtends gelijk maar even de tours naar Sapa en Ha Long Bay geboekt:D 's middags hebben we lekker rondgelopen door Hanoi en we hadden wel zin om naar de bios te gaan, dus zijn we 's avonds naar Inception gegaan (Deze keer heb ik mn fototoestel goed in de gaten gehouden, haha:P) aangezien we een paar drukke en vermoeiende dagen voor de boeg hadden en we niet zo'n zin hadden om naar een museum te gaan zijn we, heeel slecht, de middag er na weer naar de bioscoop gegaan:P
Die avond begon één van de mooiste excursies die we hier gedaan hebben; we gingen met de nachttrein richting Sapa, een stadje in het noorden van Vietnam dat helemaal tussen de bergen ligt :D natuurlijk zaten we weer met nederlanders in de trein; soms vraag ik me echt af waarom iedereen in Nederland toch over een crisis klaagt! Welke crisis? in elke plaats waar we tot nu toe zijn geweest hebben we massa's nederlandse toeristen gezien. De volgende ochtend kwamen we al vroeg aan in Lao Cai, vanwaar we nog een uurtje met een busje naar Sapa moesten rijden. Wat een mooie omgeving hier! De bergen staan allemaal vol met super groene rijstterassen, net of je naar een plaatje kijkt!
Aangezien we geen regenkleding mee hadden, hebben we nog maar even een regenjack gekocht en toen kon het echte werk gaan beginnen; om half 10 kwam onze gids ons ophalen voor de trekking. Ze was echt een schatje! Chan, zoals ze heet, was 17, maar ze leek echt pas 14. Ze is echt gek en niet verlegen!! tegen ons en elke toerist die we tegenkwamen praatte ze honderd uit. Het eerste gedeelte van de route voor die dag was nog wel te doen, want het was gewoon over een geasfalteerde weg. Het tweede gedeelte kreeg ik echter wel spijt dat ik mn gympen zonder enig profiel op de zolen had aangetrokken, want de weg was echt glibberig (nouja, eigenlijk was het geen weg te noemen, het was meer een paadje tussen de rijstterassen door). Gelukkig waren er een paar vrouwen van het dorpje waar we zouden overnachten ook meegelopen en konden die af en toe onze handjes vasthouden;) soms wel jammer dat we meer op onze voeten moesten letten dan van de omgeving konden genieten, want die was echt prachtig! Na in totaal iets van 3 uur gelopen te hebben, kwamen we aan bij onze homestay. We dachten dat we in één of ander afthans hutje moesten gaan slapen en dat het heel primitief zou zijn, maar het was gewoon een stenen huis, er was een normale douche en wc en we hadden gewoon matrassen om op te slapen. Toch maakte dat het er niet minder leuk op, want het uitzicht vanuit de veranda was echt fantastisch, ik had echt het gevoel dat ik aan het dromen was en dat het uitzicht niet echt was. Uiteindelijk kwamen er nog iets van 15 andere toeristen die ook in hetzelfde huis gingen overnachten, maar dat was wel gezellig, want we hebben 's avonds met zn allen nog een paar spelletjes gedaan. haha, ik had echt zo'n kampgevoel toen. We hoorden trouwens op een gegeven moment keihard twee varkens krijsen, werd er één met zn poten aan elkaar vastgemaakt en aan een stok gehangen, want ze moesten verkocht worden. Na het wegen werden ze één voor één op een plank op een scooter gelegd en afgevoerd. echt grappig om te zien, maar uiteindelijk ook wel zielig.
Als we dachten dat we het de eerste dag al zwaar hadden, dat was echt een eitje vergeleken met de tweede dag. vanaf het begin zagen we al dat Chan niet gelogen had toen ze zei dat het gister nog zwaarder zou worden. het zandpaadje waar we over moesten liep echt stijl omhoog de bergen op en na 100 meter was het geen zand meer, maar complete blubber. aangezien ik nog steeds op mn gympies liep, was ik echt blij dat dezelfde vrouwen van de dag ervoor weer mee waren om onze handen vast te houden als we dreigden uit te glijden. Op een gegeven moment kwamen we in de bush bush terecht en kwam het aapje in mij naar boven;) want het was veel handiger om tussen de bamboo takken te klimmen dan door de blubber te glibberen, dus toen hebben we dat maar gedaan. Na zo'n twee uur glibberen kwamen we op de plek waar we gingen lunchen en daar was een hele mooie waterval die over de rotsen liep (konden we gelijk onze schoenen schoon maken:P) Na de lunch werden de paden gelukkig weer een stuk beter en hebben we nog zo'n 2 uur gelopen voor we werden opgehaald door een jeep die ons weer terug naar Sapa bracht. Daar stortten we echt in en zijn dus niet al te laat gaan slapen.
Vandaag liepen we er echt bij als ouwe wijven; helemaal aan het waggelen van de spierpijn, maar het was de vieze kleren en de spierpijn meer dan waard! zometeen worden we opgehaald en gaan we weer met de nachttrein terug naar Hanoi, waar we morgenochtend gelijk door gaan naar Ha Long Bay:D
Xx
Deze keer gelukkig iets meer tijd om een blog te schrijven;) wat gaat de tijd toch snel, nog maar 5 dagen en we moeten het prachtige vietnam alweer verlaten. gelukkig hebben we dan nog 3 dagen in Bangkok, waar we ons lekker kunnen uitleven met souvenirs kopen aangezien het toch onze laatste stop is:D Ik heb zo'n idee dat er wel een paar extra weekendtassen mee naar huis komen met souvenirs en kleding;):D:D
afgelopen vrijdag gingen we dus met de slaapbus naar Hanoi. Eerst werden we al een half uur te laat opgehaald en toen ze na 5 minuten in de bus onze tickets kwamen controleren bleek dat we bij de verkeerde maatschappij in de bus zaten. Dus wij moesten snel de bus uit en met onze backpack en tas achterop een scooter weer terug naar het hotel. gelukkig was onze eigen bus nog niet weg en kwamen we gewoon de volgende morgen in Hanoi aan. Vergeleken met Ho Chi Minh City kunnen we hier gewoon "relaxed" oversteken. 's ochtends gelijk maar even de tours naar Sapa en Ha Long Bay geboekt:D 's middags hebben we lekker rondgelopen door Hanoi en we hadden wel zin om naar de bios te gaan, dus zijn we 's avonds naar Inception gegaan (Deze keer heb ik mn fototoestel goed in de gaten gehouden, haha:P) aangezien we een paar drukke en vermoeiende dagen voor de boeg hadden en we niet zo'n zin hadden om naar een museum te gaan zijn we, heeel slecht, de middag er na weer naar de bioscoop gegaan:P
Die avond begon één van de mooiste excursies die we hier gedaan hebben; we gingen met de nachttrein richting Sapa, een stadje in het noorden van Vietnam dat helemaal tussen de bergen ligt :D natuurlijk zaten we weer met nederlanders in de trein; soms vraag ik me echt af waarom iedereen in Nederland toch over een crisis klaagt! Welke crisis? in elke plaats waar we tot nu toe zijn geweest hebben we massa's nederlandse toeristen gezien. De volgende ochtend kwamen we al vroeg aan in Lao Cai, vanwaar we nog een uurtje met een busje naar Sapa moesten rijden. Wat een mooie omgeving hier! De bergen staan allemaal vol met super groene rijstterassen, net of je naar een plaatje kijkt!
Aangezien we geen regenkleding mee hadden, hebben we nog maar even een regenjack gekocht en toen kon het echte werk gaan beginnen; om half 10 kwam onze gids ons ophalen voor de trekking. Ze was echt een schatje! Chan, zoals ze heet, was 17, maar ze leek echt pas 14. Ze is echt gek en niet verlegen!! tegen ons en elke toerist die we tegenkwamen praatte ze honderd uit. Het eerste gedeelte van de route voor die dag was nog wel te doen, want het was gewoon over een geasfalteerde weg. Het tweede gedeelte kreeg ik echter wel spijt dat ik mn gympen zonder enig profiel op de zolen had aangetrokken, want de weg was echt glibberig (nouja, eigenlijk was het geen weg te noemen, het was meer een paadje tussen de rijstterassen door). Gelukkig waren er een paar vrouwen van het dorpje waar we zouden overnachten ook meegelopen en konden die af en toe onze handjes vasthouden;) soms wel jammer dat we meer op onze voeten moesten letten dan van de omgeving konden genieten, want die was echt prachtig! Na in totaal iets van 3 uur gelopen te hebben, kwamen we aan bij onze homestay. We dachten dat we in één of ander afthans hutje moesten gaan slapen en dat het heel primitief zou zijn, maar het was gewoon een stenen huis, er was een normale douche en wc en we hadden gewoon matrassen om op te slapen. Toch maakte dat het er niet minder leuk op, want het uitzicht vanuit de veranda was echt fantastisch, ik had echt het gevoel dat ik aan het dromen was en dat het uitzicht niet echt was. Uiteindelijk kwamen er nog iets van 15 andere toeristen die ook in hetzelfde huis gingen overnachten, maar dat was wel gezellig, want we hebben 's avonds met zn allen nog een paar spelletjes gedaan. haha, ik had echt zo'n kampgevoel toen. We hoorden trouwens op een gegeven moment keihard twee varkens krijsen, werd er één met zn poten aan elkaar vastgemaakt en aan een stok gehangen, want ze moesten verkocht worden. Na het wegen werden ze één voor één op een plank op een scooter gelegd en afgevoerd. echt grappig om te zien, maar uiteindelijk ook wel zielig.
Als we dachten dat we het de eerste dag al zwaar hadden, dat was echt een eitje vergeleken met de tweede dag. vanaf het begin zagen we al dat Chan niet gelogen had toen ze zei dat het gister nog zwaarder zou worden. het zandpaadje waar we over moesten liep echt stijl omhoog de bergen op en na 100 meter was het geen zand meer, maar complete blubber. aangezien ik nog steeds op mn gympies liep, was ik echt blij dat dezelfde vrouwen van de dag ervoor weer mee waren om onze handen vast te houden als we dreigden uit te glijden. Op een gegeven moment kwamen we in de bush bush terecht en kwam het aapje in mij naar boven;) want het was veel handiger om tussen de bamboo takken te klimmen dan door de blubber te glibberen, dus toen hebben we dat maar gedaan. Na zo'n twee uur glibberen kwamen we op de plek waar we gingen lunchen en daar was een hele mooie waterval die over de rotsen liep (konden we gelijk onze schoenen schoon maken:P) Na de lunch werden de paden gelukkig weer een stuk beter en hebben we nog zo'n 2 uur gelopen voor we werden opgehaald door een jeep die ons weer terug naar Sapa bracht. Daar stortten we echt in en zijn dus niet al te laat gaan slapen.
Vandaag liepen we er echt bij als ouwe wijven; helemaal aan het waggelen van de spierpijn, maar het was de vieze kleren en de spierpijn meer dan waard! zometeen worden we opgehaald en gaan we weer met de nachttrein terug naar Hanoi, waar we morgenochtend gelijk door gaan naar Ha Long Bay:D
Xx
-
18 Augustus 2010 - 09:46
Mams:
Hé nog veel plezier de laatste weken. Koop een mooie tas zodat ik de tas ook kan gebruiken. 30 aug. Sterkte met je spierpijn! je wordt ook een dagje ouder dat is wel te merken als je iets aktiefs doe. -
18 Augustus 2010 - 09:59
Paps:
Hoi Dian,
Het is niet zo gastvrij als Kim's moeder terug moet lopen vanuit Dusseldorf omdat jullie te veel zooi meenemen uit het verre oosten (of nemen jullie de trein naar De Klomp). Willen jullie daar wel rekening mee houden als de laatste vakantiepoen over de balk gesmeten wordt !
Maak er nog wat mooi's van de laatste week en tot horens.
p.s.
Er is een kopie van je diploma naar Nijmegen gestuurd dus ik neem aan dat je nu echt aan de slag kunt gaan. Overigens goed dat je al weken oefen met zware bepakking, want die studieboeken zijn echt niet normaal zo dik en zwaar (hopelijk niet nog een herniapatient in de familie).
-
18 Augustus 2010 - 14:17
Moeder Van Kim:
Wat zijn jullie toch een sportief stel!!! Hopelijk gaan jullie hiermee door als jullie terug zijn. Ik heb wel een vraagje: waarom schrijf jij wel een blog en Kim niet, had ze minder tijd of zo? Of was ze het commentaar van alle familie leden zat? Ben blij dat jij ons op de hoogte hou, hebben we nog wat te lezen. Je heb toch wel een foto van Chan gemaakt, kunnen we haar ook even bewonderen. Wat die bagage betreft, ik vind het inderdaad een eind lopen vanaf Dusseldorf dus laat die winterjas of het colbertje er maar uit,ha,ha. Groetjes en nog veel plezier!
Let goed op elkaar. -
19 Augustus 2010 - 08:13
Vader Jakob:
Ik zie daar opeens fysieke inspanning op de voorgrond treden!
Hou je Kim wel in de gaten Dianne, ze is dat niet zo gewend.
Jij waarschijnlijk wel.
In Halong Bay zul je waarschijnlijk ook op de gympies lopen alleen dan op het strand.
Geniet er nog even van deze laatste week1
In Nederland ben je zo weer 'ingeburgerd' in het normale leventje.
Los groetos vanuit Hollandos. -
19 Augustus 2010 - 10:59
Mams:
Hoi Dian,Heb nu je verhaal goed gelezen (Zat gisteren op m'n werk)wat hebben jullie veel mooi's gezien.Maak veel foto's om het nooit meer te vergeten wat je nu hebt gezien.
Al je studieboeken zijn binnen, Je bureaustoel heeft een lekker zacht kussentje gekregen dus je kunt aan de gang over 8 dagen.( tel de dagen niet af hoor!!!) -
20 Augustus 2010 - 13:49
Moeder Van Kim:
Geen blog? Jammer hoor, lees ik het wel bij Kim.
Doeiiiiiiiiiiiii -
21 Augustus 2010 - 07:07
Wilma Pols:
Volgens mij worden jullie erg gemist door jullie ouders dames!!!!hahahahha.
Ik ken Kim dan wel niet maar ik kan het me zo voorstellen bij dianne thuis hahaha.Het zal erg stil zijn!!!!!
Geniet er nog maar goed van meid!!!!!!
Groetjes Wilma
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
